Grasekkill dagur 11

Við Þengill stóðum í heilsufarslegum stórræðum í gær. Um hádegisbilið sá ég að hiti Lasarusar var ekkert að lækka og hann var enn með magakveisu og leist þar af leiðandi ekkert á blikuna lengur. Nú væri fokið í flest skjól og því kominn tími á að fara og spyrja sérfræðinganna, læknanna. Við fórum í opinn tíma hjá heilsugæslunni hér í Grafarvogi kl. 4. Læknirinn hélt að þetta væri bara flensan og sá ekkert frekara að dreng og var að búa sig undir það að senda okkur heim. Þá útskýrði ég betur fyrir honum að þetta væri nú fimmti dagurinn sem hann væri veikur og þetta væri ekkert í rénun. Þá kom svipur á lækninn, sem heitir Atli, og hann ákvað að senda okkur niður á bráðamóttöku Landspítalans. Ekkert urgent en þar fer fram greining á t.d. lungnabólgu, sem nú var orðinn grunaður valdur að hitanum. Við Þengill fórum þangað og gutti var með háan hita. Við komumst að og hiti var mældur. 40°C. Stíll med det samme.


Síðan kom læknir og skoðaði Lasarus og gat ekki enn komið með afdráttalausa sjúkdómsgreiningu. Blóðprufu þyrfti til (svipaða og sykursjúkir gera, dropi kreistur úr fingurgómi) til að greina betur líkur á lungnabólgu. Prufa var tekin með þar til gerðri skotnál og kreysti og ekki kveinkaði Þengill sér. Kannski var hann skotinn í hjúkkunni...

Síðan var okkur vísað yfir á röngendeild og þar tóku við okkur röngentæknarnir Tinna og Guðrún. Þær tóku röngenmynd af Þengli og gáfu honum uppblásinn latex hanska með andiliti teiknuðu á sem verðlaun.

Þengill var kátur mjög sem og þær stöllur. Við snérum síðan við aftur yfir á Barnadeild Hringsins og biðum niðurstaðna þar. Þar var okkur tilkynnt af deildarlækni þar að Þengill væri kominn með "sæmilega" lungnabólgu (hún skilgreindi ekki "sæmilega" neitt frekar) og sagði mér að hann fengi sýklalyf. Voila. Þá var það komið. Ég þakkaði fyrir mig og hönd Þengils og hélt heim á leið með viðkomu í apóteki að ná í lyfið, sem heitir einhverju nafni sem ég get aldrei munað.

Fyrir utan það að komast að því að Þengill væri með lungnabólgu tók ég eftir tvennu öðru í þessari heimsókn á spítalann.

1. Það er greinilega í gangi eitthvað alþjóðlegt samsæri með að nefna lyf nöfnum sem enginn getur munað nema einhverjir starfsmenn heilbrigðiskerfisins. Ekki svartur almenningur og tölvunarfræðingar eins og ég. Samt man maður nöfn á fullt af klasasöfnum í .NET frameworkinu. Skrítið.
2. Ég er greinilega farinn að eldast. Deildarlæknirinn var slatta yngri en ég og veit ég þó að á bak við starf hennar er mikið nám sem tekur mörg ár.

Í dag vaknaði Þengill kl. rúmlega 10, hitalaus og hóstalaus.